Nepal in het vroege voorjaar '17 -7

14 maart 2017 - Kathmandu, Nepal

Beste vrienden,

De mensen in Nepal. Zo verschillend. Je vindt er de drie grote menselijke rassen, en dan honderden talen en culturen, religies en opvattingen, verschillende kledij, gewoonten en eigenaardigheden. Zo wispelturig als het toppie (petje) op het Nepalese hoofd is de hele maatschappij. Die toppie kan recht en dwars staan, voorover hangen of achterover, los of strak op de kop, gedeukt of recht en kan opgebold of ingeklapt gedragen worden. Hij is opgelapt, gescheurd, nieuw of blinkend of geheel van kleur verschoten, meestal kleurrijk, soms wit of heel deftig: zwart. Wat een land. Om elke hoek ligt een nieuwe verrassing. Armoe en rijkdom vechten met elkaar, al lijkt de eerste het te winnen.

SAM_1259

Om me heen werd meestal Nepalees gesproken, maar niet ieder kent die taal. Verder hoorde ik Maithili, Tharu, Santali, Limboo, Bantawa-Rai, Tamang en Newari. Om hondsdol van te worden. En dat in 4 weken... En als je denkt te weten wat iemand gelooft, dan zit je er naast. Boeddhistisch met een tikkeltje hindoeïsme, behalve op de woens- en vrijdagen, wanneer de sterren vertellen dat je beter animist kunt zijn of het bon-geloof moet aanhangen, maar dan vooral niet bij regen of zonneschijn. 's Avonds, als niemand je ziet, geloof je anders dan overdag. En de godheid, die met veel eer wordt omgeven, kan af en toe ook dienen om de was aan op te hangen... Alleen moet een toerist dat niet wagen. Heiligschennis! Als je dronken bent, begrijp je de goden beter dan bij nuchterheid, alleen ben je het fijne daarvan de volgende dag weer kwijt. Dus moet je blijven drinken om daarachter te komen...

Even wat interessante mensen en bijzondere koppen..., een paar maar.

SAM_1679       SAM_1615  SAM_1605  SAM_1561 SAM_1569  SAM_1567

De dieren in Nepal lopen en slapen tussen de mensen. Het jonge geitje sliep op mijn benen, lekker warm, en was ontevreden als hij de kou weer in moest. "Hoe slaag je erin al die honden te vriend te krijgen?" werd me gevraagd. Een Nepalees schopt ze liever weg, en dan word ik weer kwaad. De os kwam vanzelf naar me toe om geaaid te worden. Ze kende me al van afstand. De kat en het varken - varkens zijn lieve dieren al krijgen ze 'onrein' als opschrift mee. Wist je dat? Een oude vrouw had zwaluwen in haar huiskamer als vrienden. Ze vlogen op enkele centimeters over je hoofd naar hun nesten aan het plafond. Ik houd daar wel van.

SAM_1639   SAM_1553   SAM_1547

Mensen ontmoeten is ons werk. We willen een beetje, en liever heel veel, geluk uitdelen. Dat gaat hier heel vanzelf. Mensen houden hier van een praatje. En het grootste geluk? Dat vind je bij Jezus. Daar draai ik niet omheen. Nergens vind je wat je alleen bij Hem kunt krijgen. Vandaar al die reizen. Niet voor de lol, al is het heel interessant, niet voor de wetenschap, al leer je veel, niet voor de afwisseling, al is die onvermijdelijk, niet voor zaken - daar ben ik niet voor geboren. Maar wel om dat hogere doel.

SAM_1630  Santosh in gesprek

Ik sluit de toko weer. De reizen zitten er weer op. Nog even de kat aaien, die om de hoek van mijn kamer slaapt. Het beest is mensenschuw, maar kent me intussen. Dat vind ik nou leuk. En een praatje met een toerist die een kamer tegenover de mijne heeft, een atheïstische Israëli met een kalotje. Ook al zo interessant. Straks nog even een onderonsje met de hoteleigenaar, en dan nog drie vergaderingen te gaan...

Groet,

vrede,

Bram Krol