Luswa gaat naar de pygmeeën (5)

31 december 2016 - Kikwit, Congo-Kinshasa

LEES HET VERHAAL VAN DS. BERNARDIN LUSWA (Kongo, Kikwit) - DIT IS HET ECHTE ZENDINGSWERK!

oerwoud.19  een pygmeeën dorp (Lokongo)

Beste vrienden,

Velen zullen denken: “Die arme pygmeeën. Zo onwetend. Zo arm. Die worden zonder slag of stoot christen, als ze het Evangelie horen.” Nou, vergeet het maar. Er is een enorme weerstand tegen het christelijke geloof. Dat is in de ogen van een pygmee het geloof van de bantoes, hun onderdrukkers. Veel pygmeeën worden (met grof geweld) gedwongen tot slavenarbeid, vooral zij die dichtbij een bantoedorp wonen. Hun vrouwen worden verkracht. Als hun huis te groot is in de ogen van bantoes, wordt het in brand gestoken. Hun jachtbuit wordt hun ontroofd, als het zo uitkomt. Wanneer een pygmee op reis gaat, moet hij een beker meenemen. In de tropische hitte moet je veel drinken. Maar van bantoes krijgen ze alleen te drinken in een tot kom gevouwen bananenblad. Want een pygmee mag geen beker, bord of bestek van een blanke aanraken. Gebeurt dat toch, dan moet het vernietigd worden, want dan is het onrein geworden. En wanneer een bantoe vriendschappelijk omgaat met pygmeeën, of met hen eet, dan wordt hij als een melaatse uit zijn eigen dorp verbannen. Hij is onrein geworden en bovendien besmettelijk.

oerwoud.18  klein zijn de meesten wel...

Dat is de reden dat de meeste pygmeeën niets van kerk en geloof wil weten. Maar tegelijk zijn ze ook wel nieuwsgierig naar bantoes die vriendschappelijk op bezoek komen, zoals wij, vooral als ze ook nog Lingala spreken, een taal die verwant is aan die van de pygmeeën. Zodoende konden we niet heel eenvoudig en onopgemerkt les geven aan de drie evangelisten en de heer Buku. Al gauw stond het vol met nieuwsgierigen. We zaten onder het afdakje dat als een soort dorpshuis fungeert. Binnen de kortste keren hadden we in Lokongo een groep van 65 belangstellenden. Onze vorming voor de evangelisten werd tegelijkertijd een introductie in het christelijke geloof.

Het was nog knap moeilijk. Zelfs de evangelisten wisten hoegenaamd niets. Matteüs… “Wie is dat?” “Wij zijn allemaal zondaars…, ik ook”, zei ik. “Wat heb je dan gedaan?” Later trokken ze de verkeerde conclusie. “Alle bantoes zijn zondaars.” Dat wisten ze al. Maar het kostte me nog heel wat hoofdbrekens om ze wat begrip bij te brengen van de Bijbel. oerwoud.16  de groep 'cursisten' in Lokongo

Na afloop vroegen we, wie Christus wilde volgen. 60 mensen in Lokongo – en dan tel ik de kinderen van onder de 12 niet mee. Kinderen lopen altijd voorop. Die zijn spontaan. Die hebben nog niet de wonden en trauma’s van hun ouders opgelopen. 60 mensen. De eerste gelovigen onder de pygmeeën van Nkaw, inclusief de heer Buku. Maar hoe moet het nu verder? Kunnen we een evangelist voor hen vinden? Een evangelist die ook nog iets van de Bijbel weet? Maar toch kun je niet zeggen dat het oppervlakkig is, dat geloof van de mensen hier. Ze kwamen onder tranen. Ze beleden hun schuld. Ze wilden schoon schip maken om een nieuw leven te beginnen. Dat is het werk van de Geest.oerwoud.15   het dorp loopt uit; er was een wild zwijn geschoten. Vooraan ds. Jean Kibungula

Hetzelfde herhaalde zich in het kleinere dorp Ikembe. Daar wonen minder dan 500 mensen. 32 van hen kwamen tot geloof. Veel pygmeeëndorpen zijn klein. Vroeger zwierven ze in nog kleinere groepen rond, als bosnomaden. Nu trekken ze zich ook af en toe terug, diep in het oerwoud, waar ze nog jachthutten hebben van takken en bladeren, om dan met krokodillen (met de kaken dichtgebonden) terug te komen, of met gerookte aap, gordeldier of enkele grote bosratten. En bijna altijd nemen ze honing mee van hun zwerftochten. Dan gaan ze met een grote boog om de bantoedorpen heen, want anders wordt dat afgepakt. Dat is het leven van de pygmee.

We begonnen met niks en niemand. Nu zijn er al 182 nieuwe gelovigen. Je kunt het nauwelijks geloven. Ook in Nkaw en Oshwe dringt het Evangelie door onder de pygmeeën, die geslagen, timide en geminachte mensen. Maar het Evangelie verandert harten. Er komt een eind aan hun lijden. Daar hebben wij ook een rol in te spelen. Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheden. Wie dat niet verstaat, verspeelt niet alleen het levensgeluk van een ander, maar ook het zijne.

(wordt vervolgd)

oerwoud.17  "Ja, dat willen we!" De eerstelingen van Lokongo

Foto’s