Congo 2018 Meereizen met pasteur Krol (5)

Blog 5

Door ons oponthoud in Gemena duurt ons verblijf in Mukedi korter dan gepland. Omdat we er slechts een weekend verblijven, wordt er (zaterdag) slechts de korte ‘nazorgcursus’ gegeven. Er is wederom veel enthousiasme en aandacht. Ook de evangelisatierondes verlopen uitstekend. Na twee avonden werk hebben meer dan 100 mensen Christus aangenomen. Op zondag mag Bram weer in lokale kerken preken, deze dag maar liefst twee keer.

De eerste kerk die we bezoeken is groot, oud en gesticht door zendelingen. De dienst verloopt op z’n Afrikaans, maar de kerk heeft toch een cultureel aanpassingsprobleem. Men wil hier te graag vasthouden aan de oude liedbundel (door de zendelingen meegebracht). Er zijn maar enkelen met een kopie/kennis van de (erg mooie) gezangen. Hierdoor kan de meerderheid helaas niet meezingen. Na de preek gaan we door naar de tweede kerk. Hier worden we op een feestelijke wijze onthaald: palmtakken, kleden op de grond en mensen fluiten, roepen en zingen! Voor mij zeer onverwacht, en een beetje ongemakkelijk. Men stopte maar niet met dansen, en verwachtte van ons dat wij onze manier van dansen voordeden.

Na Mukedi rijden we door naar Pont Loange. De stad heeft zijn naam deels te danken aan de grote brug die er 5 jaar geleden gebouwd is. De werkzaamheden aan de weg zijn echter nog bezig. Een deel van onze route bestaat uit nieuw asfalt, het andere deel moeten we naast de weg door het zand rijden, omdat er op de hoofdweg nog niets ligt. In dit dorp (circa 20.000 inwoners) wordt wel de volledige gemeentegroei cursus gehouden én de instructie voor de nazorggroepen. Ook is dit duidelijk de warmste plaats waar we tot nu toe geweest zijn. Als ik eindelijk (in het warme huis) in slaap gevallen ben, duurt de slaap vaak niet heel lang. We slapen dicht bij een bar, met veel lawaai. Ook slaapt de eigenaar van het huis in een van de kamers. Hij heeft de onaangename gewoonte om ’s nachts luid te telefoneren.

Als ik overdag een korte broek draag vinden mensen het niet gepast. Bijna iedereen draagt hier namelijk lange broeken, met uitzondering van de mensen die écht arm zijn. Het is normaal dat mensen mee kunnen kijken als je je behoefte doet (het toilet van de buren mist een muur), maar het is niet gepast dat je een korte broek draagt als het bijna 40 graden is. Op dit gebied zal ik me dan maar niet helemaal aanpassen.

Na een midweek Pont Loange reizen we terug naar Kikwit. Hier zullen we nog een paar dagen doorbrengen voor we terug naar Nederland gaan. Het verblijf begint met het slachten van een geit. Ik mag zelf het mes in handen nemen, een hele eer(varing)!

Hendrik Algra

                 bij de foto's: 1:    Drumstel in de doopsgezinde kerk van Mukedi

2: Dit stond op het gordijn dat als de deur naar mijn kamer in Pont Loange fungeerde

3: Aankomst in Pont Loange in de Kasaï

4: Hard studeren in Mukedi                                                        

Dit was dan het laatste stukje van het verslag van Hendrik